هدست واقعیت افزوده یا مجازی اپل ممکن است بتواند لنزهای خود را به‌طور خودکار تنظیم کند و شکل آن‌ها را تغییر دهد تا کاربر محتوای واقعیت افزوده یا مجازی را بهتر ببیند و در محیط این هدست غوطه‌ور شود.
مقاله‌ی مرتبط:
سیستم‌های مدرن شامل مکانیزم‌هایی مانند تغییر فاصله لنزها برای مطابقت با فاصله مردمک چشم کاربر یا فاصله لنزها از چشم هستند که نحوه‌ی تنظیم عملکرد لنزها را برای کاربر ایجاد می‌کند؛ اما در برخی شرایط ممکن است نیاز به تغییر لنزهای خاصی باشد، مثلاً اگر کاربر از عینک استفاده می‌کند، باید برای استفاده از هدست آن را جدا کند. تغییرات مربوط به فاصله، مشکلات نسبتا پیش‌پاافتاده‌ای هستند؛ اما تغییر لنزها ممکن است دشوار و نشدنی به نظر برسد. این سیستم می‌تواند شامل تغییراتی در لنزها برای کاربرانی باشد که از نظر بینایی با یکدیگر متفاوت هستند.
در اختراع «دستگاه الکترونیکی با لنز قابل تنظیم» اپل مجموعه سیستم و فناوری‌هایی پیشنهاد می‌کند که می‌توان با استفاده از یک سیستم لنز تکی، مشکل انتخاب لنز و جابه‌جایی آن‌ها را کاهش داد. اپل در این سیستم از مایعات و فشار برای تنظیم سریع‌تر لنزهای قابل انعطاف استفاده می‌کند. آنچه اپل پیشنهاد می‌کند، مجموعه‌ای از اجزای لنز در اطراف محفظه‌ی مایع مرکزی است که می‌تواند توسط پمپ و مخزن متصل به باد تخلیه شود.
در این سیستم، هل دادن مایعات به داخل محفظه باعث افزایش حجم آن می‌شود و لنزهای متصل‌شده را بیرون می‌راند یا آن‌ها را منعطف می‌کند و در نهایت، خواص نوری آن‌ها را تغییر می‌دهد. بنابراین محتوای نهایی که کاربر می‌بیند، بسیار بهبودیافته‌تر از لنزهای اپتیکال کنونی خواهد بود.
اپل پیشنهاد می‌کند هدست واقعیت افزوده یا مجازی بسته به نوع آرایش لنزها و عناصر مختلف می‌تواند از یک لنز کاتادیوپتریک تشکیل شود که ضخامت آن به قسمت پر از مایع بستگی دارد. برای بهبود عملکرد این سیستم، می‌توان از مخزن‌های مایع متعددی استفاده کرد که دارای پروفیل‌هایی با سختی متفاوت هستند.
پروفیل اجازه می‌دهد انواع مختلف لنز با شکل دادن به قسمت‌های مایع ایجاد شود، نه استفاده از آن به‌عنوان پرکننده برای لنزهای ضخیم‌تر. پروفیل‌های سخت را می‌توان به‌سادگی با داشتن غشای ضخیم‌تر برای مقاطع استفاده کرد. کوپرتینویی‌ها پیشنهاد می‌کنند لنزهای انعطاف‌پذیر با داشتن چندین محرک از جمله محرک‌های پیزوالکتریک یا محرک‌های سیم‌پیچ در ضلع‌ها، می‌توانند تنظیمات بیشتری برای شکل لنزها ایجاد کنند. با استفاده از محرک‌های یادشده می‌توان ضلع‌های عنصر انعطاف‌پذیر را خم یا فشرده کرد و باعث تغییر بیشتر اپتیک شد. اپل این اختراع را در تاریخ ۲۳ جولای ۲۰۱۹ (یکم مرداد ۱۳۹۸) به ثبت رسانده است.
One thought on “استفاده از لنزمایع در هدستهای واقعیت مجازی اپل”
نظرات بسته شده اند.