محققان مؤسسه SETI، ناسا و دیگر سازمانهای بین المللی می‌گویند بر اساس داده‌های بدست آمده از تلسکوپ‌های فضایی کپلر و گایا، احتمالاً ۳۰۰ میلیون سیاره قابل سکونت در کهکشان راه شیری وجود دارد.

محققان مؤسسه SETI، ناسا و دیگر سازمانهای بین المللی می‌گویند بر اساس داده‌های بدست آمده از تلسکوپ‌های فضایی کپلر و گایا، احتمالاً ۳۰۰ میلیون سیاره قابل سکونت در کهکشان راه شیری وجود دارد. این تحقیق علاوه بر تخمین تعداد سیاره‌های قابل سکونت، فاکتور مهمی برای «معادله دریک» (Drake Equation) فراهم کرده است. این معادله که از آن برای برآورد تعداد تمدن‌های فرازمینی استفاده می‌شود، سال ۱۹۶۱ توسط «فرانک دریک» استاد نجوم و اخترفیزیک ابداع شد و با در نظر گرفتن فاکتورهای مختلف تمدن‌های پیشرفته فرازمینی را جستجو می‌کند.

مشکل معادله

مشکل معادله دریک این است که هیچ کدام از فاکتورهای آن دقیق نبوده و برخی بر اساس برآوردها و برخی دیگر کاملاً بر اساس حدسیات هستند. این معادله تعداد تمدن‌های فرازمینی هوشمند در کهکشان راه شیری را بین ۱ تا ۱۰۰ میلیون تخمین زده که چندان قابل اعتماد نیست.


حتما بخوانید: هر آنچه که قبل از خرید کابل HDMI باید بدانید.

محققان به منظور بالا بردن دقت معادله دریک، با استفاده از داده‌های بدست آمده از تلسکوپ فضایی کپلر، دقت یکی از فاکتورهای این معادله یعنی تعداد سیاره‌های قابل سکونت در کهکشان راه شیری ارتقا دادند. محققان برای این کار سیارات فراخورشیدی با ابعادی تقریباً مشابه زمین که حول ستاره‌های شبیه خورشید گردش کرده و در منطقه قابل سکونت آن‌ها قرار دارند را مطالعه کردند.

مؤسسه SETI می‌گوید این تحقیق دقت فاکتور منطقه قابل سکونت (HZ) معادله دریک را بالا برده است و برای این کار علاوه بر در نظر گرفتن فاصله سیاره از ستاره میزبان، میزان نوری که سیاره دریافت می‌کند را نیز در نظر گرفته است. محققان با استفاده از داده‌های تلسکوپ‌های فضایی کپلر و گایا میزان انرژی متصاعد شده توسط ستاره را اندازه گیری کردند.

نتیجه این تحقیق نشان می‌دهد که احتمالاً ۳۰۰ میلیون سیاره قابل سکونت در کهکشان خانگی ما وجود داشته که برخی از آن‌ها در فاصله ۳۰ سال نوری از زمین قرار گرفته‌اند. به گفته محققان این رقم ممکن است با افزایش آگاهی از نحوه تاثیرگذاری اتمسفر سیاره بر توانایی سیاره در نگهداری از آب مایع بالا یا پایین برود.

یافته‌های این تحقیق در ژورنال Astronomical Journal منتشر شده است.

یافته‌های این تحقیق در ژورنال Astronomical Journal منتشر شده است.